Przejdź do zawartości

Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2009

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Główny artykuł: Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2009.
Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2009
2007 2011
Data

19–28 lutego 2009

Gospodarz

Liberec

Dyscyplina

skoki narciarskie

Mężczyźni
konkurs indywidualny
na skoczni HS-100

Austria Wolfgang Loitzl

konkurs indywidualny
na skoczni HS-134

Szwajcaria Andreas Küttel

konkurs drużynowy
na skoczni HS-134

 Austria

Kobiety
konkurs indywidualny
na skoczni HS-100

Stany Zjednoczone Lindsey Van

Klasyfikacja medalowa
Zwycięzca

 Austria

Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2009 – zawody w skokach narciarskich przeprowadzone w ramach Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2009 się w dniach 19–28 lutego tego roku w Libercu.

Na skoczniach Ještěd zostały rozegrane cztery konkurencje – trzy indywidualne (konkursy mężczyzn na obiektach HS100 i HS134 oraz konkurs kobiet na obiekcie HS100) oraz jedna drużynowa (skoki mężczyzn na obiekcie HS134)[1]. Konkurs kobiet był pierwszą w historii rywalizacją o tytuł mistrzyni świata w skokach narciarskich[2]. Indywidualnie złote medale zdobyli: Wolfgang Loitzl i Lindsey Van na skoczni HS100 oraz Andreas Küttel na skoczni HS134. Drużynowe mistrzostwo mężczyzn zdobyła reprezentacja Austrii.

Do zawodów zostało zgłoszonych 118 zawodników z 23 narodowych reprezentacji, w tym 79 mężczyzn z 22 krajów[3] i 39 kobiet[4] z 13 krajów[5].

Przed mistrzostwami

[edytuj | edytuj kod]
Gregor Schlierenzauer – lider klasyfikacji Pucharu Świata przed rozpoczęciem mistrzostw.

Wśród faworytek do zwycięstwa najczęściej podawano cztery nazwiska: Anette Sagen, Anna Häfele, Ulrike Gräßler i Daniela Iraschko. Było to związane z ówczesną klasyfikacją Pucharu Kontynentalnego, w której te zawodniczki zajmowały wysokie miejsca[6]. Bezpośrednio przed mistrzostwami dwa konkursy w Notodden wygrała Iraschko, co potwierdziło, że będzie liczyć się w walce o medal[7][8].

Faworytami w konkursach mężczyzn byli: lider klasyfikacji generalnej i zwycięzca 10 konkursów Pucharu Świata do momentu rozpoczęcia mistrzostw – Gregor Schlierenzauer, wicelider i czterokrotny zwycięzca konkursów PŚ – Simon Ammann oraz Wolfgang Loitzl[6]. Tuż przed mistrzostwami konkurs Pucharu Świata w Oberstdorfie wygrał Harri Olli[9] i także był uważany za jednego z faworytów. Regularnie miejsca w pierwszej dziesiątce zawodów zajmowali Anders Jacobsen i Thomas Morgenstern, co sprawiło, że także byli uznawani za kandydatów do medalu. Wśród faworytów wymieniano także takie nazwiska jak: Adam Małysz, Dmitrij Wasiljew czy Ville Larinto[2].

W konkursie drużynowym kandydatem do zdobycia złotego medalu była reprezentacja Austrii[6], która wygrała prawie wszystkie konkursy drużynowe w sezonie. W walce o medale faworytami były także reprezentacje: Finlandii – zwycięzcy konkursu drużynowego na 10 dni przed mistrzostwami[10], Rosji, która zajęła drugie miejsce w konkursie drużynowym w Oberstdorfie[10], Niemiec i Japonii[6][2].

Skocznie

[edytuj | edytuj kod]

Dwa spośród czterech konkursów (konkurs indywidualny mężczyzn i kobiet) skoków narciarskich podczas Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2009 odbyły się na skoczni normalnej (HS100) w Libercu. Pozostałe dwa konkursy (indywidualny i drużynowy mężczyzn) zostały przeprowadzone na dużym obiekcie (HS134), znajdującym się w tym samym kompleksie skoczni.

Nazwa skoczni Miejscowość Punkt K HS Rekord skoczni[a]
Ještěd Liberec K-90 HS 100 106,5 m[11] Anssi Koivuranta 19.02.2009
Ještěd K-120 HS 134 139,0 m[12] Thomas Morgenstern 21.12.2002
Janne Ahonen 11.01.2004

Jury

[edytuj | edytuj kod]

Dyrektorem konkursów w skokach narciarskich na mistrzostwach świata w Libercu był Leoš Škoda oraz z ramienia Międzynarodowej Federacji Narciarskiej, dyrektor zawodów Pucharu Świata Walter Hofer. Asystentem Waltera Hofera był, podobnie jak w innych oficjalnych zawodach organizowanych przez FIS, Miran Tepeš. Sędzią technicznym był Sandro Sambugaro, a jego asystentem Yutaka Minemura.

Skład sędziowski poszczególnych konkursów przedstawia poniższa tabela.

Sędzia Kraj Stanowisko na
wieży sędziowskiej
konk. ind. kobiet
HS 100[13] 		Stanowisko na
wieży sędziowskiej
konk. ind. mężczyzn
HS 100[14][15] 		Stanowisko na
wieży sędziowskiej
konk. ind. mężczyzn
HS 134[16][17] 		Stanowisko na
wieży sędziowskiej
konk. druż. mężczyzn
HS 134[18]
Johann Bachmayer Austria – A D –
Janez Bešter Słowenia D E B D
Václav Kraml Czechy A B E A
Geir S. Løng Norwegia E – C E
David Piguet Szwajcaria B C – B
William Trachsel Francja C D A C

Przebieg zawodów

[edytuj | edytuj kod]
Lindsey Van – mistrzyni świata w skokach narciarskich z 2009 roku.
Ulrike Gräßler – wicemistrzyni świata w skokach narciarskich z 2009 roku.
Wolfgang Loitzl – mistrz świata ze skoczni normalnej.
Andreas Küttel – mistrz świata ze skoczni dużej.
Martin Schmitt – wicemistrz świata ze skoczni dużej.
Thomas Morgenstern – mistrz świata w konkursie drużynowym.

Pierwszym z konkursów indywidualnych na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2009 w Libercu były zawody kobiet na skoczni normalnej. Jednocześnie był to pierwszy w historii mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym konkurs w skokach narciarskich, w którym o medale rywalizowały kobiety[2]. Początkowo na liście startowej znalazło się 39 zawodniczek, jednak ostatecznie w konkursie udział wzięło 36 skoczkiń. Ze startu zrezygnowały dwie reprezentantki Czech – Natálie Dejmková i Lucie Míková oraz reprezentantka Kanady, Atsuko Tanaka. Konkurs przebiegał w niekorzystnych warunkach atmosferycznych, głównie za sprawą silnych opadów śniegu[19].

Belka startowa przed pierwszą serią konkursową została umieszczona na 24 pozycji. Pierwszą zawodniczką, która oddała skok była Maren Lundby, która uzyskała 73,5 metra. Chwilę później Yūki Itō uzyskała rezultat o metr dłuższy i objęła prowadzenie, którego nie oddała aż do skoku Ayumi Watase na 76,5 metra. Pierwszy skok na odległość punktu konstrukcyjnego (90 metrów) był zasługą najmłodszej uczestniczki zawodów, reprezentującej Francję – Coline Mattel. Do tego wyniku nie zbliżyła się żadna ze skoczkiń aż do momentu, gdy swój skok oddała Magdalena Schnurr. Reprezentantka Niemiec uzyskała 89 metrów, co dało jej drugie miejsce. Tę samą odległość uzyskała Daniela Iraschko, jednak ze względu na lepsze noty za styl wyprzedziła Niemkę. Identyczny skok i notę jak Iraschko uzyskała także Lindsey Van, w wyniku czego obie zawodniczki zajmowały ex aequo tę samą lokatę. Jedynie dwie zawodniczki zdołały oddać skok za punktem kalkulacyjnym obiektu w Libercu. Tymi zawodniczkami były: Ulrike Gräßler oraz Anette Sagen. Obie zawodniczki uzyskały 93,5 metra, jednak liderką po pierwszej rundzie została Gräßler[19].

Drugą serię konkursową przeprowadzono z belki startowej nr 25. Pierwsza z zawodniczek, Julia Kykkänen uzyskała 72 metry, dzięki czemu awansowała na 26. pozycję. Chwilę później Ayuka Takeda skoczyła 75 metrów i objęła prowadzenie. Odległość 87 metrów osiągnięta przez Helenę Olsson Smeby spowodowała, że zawodniczka prowadziła w konkursie. Zmiana liderki nastąpiła dopiero po skoku Jenny Mohr, która skoczyła 8 metrów bliżej, jednak mimo to wyprzedziła Smeby. Kilka minut później na pierwszym miejscu znalazła się Bigna Windmüller[19].

Skok z problemami w powietrzu na odległość 59,5 metra oddała Manja Pograjc, która tym samym spadła o 10 pozycji. Na pierwszym miejscu nadal była Windmüller, jednak krótko później prowadzenie objęła Jacqueline Seifriedsberger, a następnie Ayumi Watase oraz Jessica Jerome[19].

Daniela Iraschko, uzyskując 91 metrów, objęła prowadzenie. Lindsey Van, która zajmowała z Iraschko ex aequo czwarte miejsce, skoczyła 6,5 metra dalej i wyprzedziła Austriaczkę. Kolejną zawodniczką na starcie była Coline Mattel, jednak uzyskała gorszy rezultat od poprzedniczek i po swojej próbie zajmowała trzecią lokatę. Na starcie pozostały dwie zawodniczki – Anette Sagen i Ulrike Gräßler, jednak żadna z nich nie zdołała pokonać prowadzącej Van. Tym samym Lindsey Van została pierwszą kobietą w historii, która zdobyła złoty medal mistrzostw świata w skokach narciarskich. Srebrny medal przyznany został Gräßler, a brązowy – Sagen[19].

Drugą z konkurencji były skoki mężczyzn na skoczni normalnej, które odbyły się 21 lutego. Pierwszym zawodnikiem, który oddał skok był Maciej Kot, jednak uzyskał 86 metrów, co nie pozwoliło mu awansować do serii finałowej. Pierwszym skoczkiem, który lądował za punktem konstrukcyjnym był Ołeksandr Łazarowycz, który po skoku na 91,5 metra objął prowadzenie. Kolejny z zawodników, Robert Hrgota skoczył dwa metry dalej i to on został liderem konkursu. Dalszy skok oddał reprezentant Czech, Lukáš Hlava – 96,5 metra. Pozostawał liderem aż do skoku Takanobu Okabe, który pokonał Hlavę o 2,5 metra. Tuż za nim na belce startowej pojawił się Kamil Stoch, który dzięki odległości 99,5 metra objął prowadzenie[20].

Stoch pozostawał liderem przez 20 skoków, krócej od niego skakali zawodnicy, którzy zajmowali miejsca w pierwszej 20 ówczesnej klasyfikacji Pucharu Świata, między innymi: Roman Koudelka, Michael Uhrmann i Anders Bardal. Pół metra bliżej od Stocha skoczył Andreas Küttel i mimo wyższych od Polaka not sędziowskich, uplasował się o pół punktu za nim[20].

Dopiero po skoku Ville Larinto na 101 metrów, reprezentant Polski przestał prowadzić w konkursie. Kolejnym zawodnikiem był Dmitrij Wasiljew, jednak uzyskane przez niego 94,5 metra gwarantowało tylko awans do finałowej serii, gdyż po skoku zajmował miejsce w drugiej dziesiątce stawki. Skoczkiem, który wystartował po Wasiljewie był Anders Jacobsen, który po skoku na 102 metry objął prowadzenie w konkursie. Jeszcze dalszy skok, na 104,5 metra oddał Harri Olli i wyprzedził Jacobsena. Żaden z pięciu pozostałych zawodników nie zdołał pokonać reprezentanta Finlandii. Martin Schmitt skoczył 100,5 metra, Thomas Morgenstern uzyskał 101,5 metra, Wolfgang Loitzl – 103,5 metra, Simon Ammann – 102 metry, podobnie jak lider Pucharu Świata, Gregor Schlierenzauer. Po pierwszej serii drugie miejsce za Ollim zajmował Loitzl, a trzecie Jacobsen[20].

Drugą serię rozpoczął Dienis Korniłow i dzięki skokowi na 93,5 metra objął prowadzenie na dłuższy czas. Rosjanina wyprzedził dopiero Robert Kranjec (20. po pierwszej serii), który uzyskał rezultat o cztery metry dalszy. Kolejny ze skoczków, Dmitrij Wasiljew pokonał Kranjca o metr i został nowym liderem konkursu, a jego skok pozwolił mu awansować na 10. miejsce końcowej klasyfikacji[20].

Zmiana na prowadzeniu miała miejsce po skoku Romana Koudelki, który oddał skok na 97 metrów, jednak miał przewagę punktową po pierwszej serii i dzięki temu wyprzedził Wasiljewa. Pierwszą dziesiątkę otwarł Andreas Küttel, który oddał najdłuższy do tego momentu drugiej serii skok i dzięki temu zajmował pierwsze miejsce. Dziewiąty po pierwszej rundzie Kamil Stoch uzyskał odległość 100,5 metra i objął prowadzenie. Skok Polaka był najdłuższym ze wszystkich ustanych w drugiej serii konkursowej[20].

Kolejni zawodnicy – Martin Schmitt i Ville Larinto oddali krótsze skoki, w związku z czym Stoch pozostawał na pierwszym miejscu. Wyprzedził go natomiast kolejny ze skoczków, Simon Ammann. Dwukrotny mistrz olimpijski z Salt Lake City uzyskał 99,5 metra i dzięki przewadze punktowej zdołał pokonać reprezentanta Polski. Najdłuższy skok drugiej serii oddał następny zawodnik – Thomas Morgenstern. Austriak uzyskał 101,5 metra, jednak nie ustał swojej próby i za sprawą obniżonych not sędziowskich wypadł z pierwszej piątki konkursu. Gregor Schlierenzauer uzyskał rezultat o pół metra gorszy od prowadzącego Ammanna, ale dzięki przewadze z pierwszej serii wyprzedził Szwajcara o pół punktu[20].

Zajmujący po pierwszej serii skoków trzecią pozycję Anders Jacobsen oddał jeden z najkrótszych skoków drugiej serii[b] i spadł o kilkanaście pozycji. Taką samą odległość co zajmujący pierwsze miejsce Schlierenzauer uzyskał Wolfgang Loitzl i wyprzedził swojego rodaka o 7 punktów. Zwycięzca pierwszej serii konkursu o mistrzostwo świata na skoczni normalnej – Harri Olli lądował na 87 metrze i stracił szanse na medal[20].

Tym samym mistrzem świata został Wolfgang Loitzl, srebrny medal zdobył Gregor Schlierenzauer, a brązowy Simon Ammann. Tuż za podium, na czwartym miejscu znalazł się Kamil Stoch[20].

Trzecią konkurencją były skoki mężczyzn na obiekcie dużym, które rozegrano 27 lutego. Jako pierwszy na belce startowej zasiadł Radik Żaparow i uzyskał 111 metrów. Z numerem drugim wystartował Alexandre Mabboux, który skoczył metr dalej i wyprzedził Kazacha. Jednym z kolejnych zawodników był reprezentant Ukrainy, Witalij Szumbareć, który po skoku na 116,5 metra zajmował pierwszą pozycję. Tuż za nim swój skok oddał inny Ukrainiec – Wołodymyr Boszczuk i dzięki odległości 119,5 metra objął prowadzenie[21].

Pierwszy skok na odległość punktu konstrukcyjnego oddał dziewiąty zawodnik konkursu – Nikołaj Karpienko, który dzięki temu został liderem. Na pierwszym miejscu utrzymywał się aż do skoku Sebastiana Colloredo, który co prawda skoczył pół metra krócej od reprezentanta Kazachstanu, ale dzięki wyższym notom sędziowskim wyprzedził go o 0,1 punktu[21].

W momencie, gdy do skoku przygotowywał się Rafał Śliż, nastąpiło pogorszenie warunków atmosferycznych wokół skoczni w Libercu. Systematycznie, aż do końca konkursu warunki pogarszały się[21].

Identyczny skok co prowadzący Sebastian Colloredo oddał Kamil Stoch, jednak uzyskał o punkt wyższe noty za styl i objął prowadzenie w konkursie. Pierwszym skoczkiem, który przekroczył granicę 120 metrów był Robert Kranjec, który lądował 5,5 metra za punktem K. Bezpośrednio po Słoweńcu skok na 127 metr oddał Stephan Hocke i wyprzedził Kranjca. Taki sam skok z identyczną notą za styl uzyskał Adam Małysz i wspólnie z Niemcem prowadził w zawodach. Zmiana na pierwszym miejscu nastąpiła po skoku Romana Koudelki, który uzyskał 128 metrów oraz noty sędziowskie po 19 punktów i plasował się na pierwszym miejscu[21].

Anders Bardal jako pierwszy przekroczył 130 metrów, lądując metr za tą granicą. Kolejnym zawodnikiem był Andreas Küttel, który dzięki skokowi na 133,5 metra i wysokim notom sędziowskim został nowym liderem konkursu[21].

Kolejni zawodnicy skakali krócej od Küttela, jednak niemal wszyscy osiągnęli rezultat powyżej 125 metra. Pół metra bliżej od Szwajcara skoczył Martin Schmitt i tracił 0,4 punktu do prowadzącego zawodnika. Pół metra bliżej od Schmitta skoczył natomiast Anders Jacobsen i tracił do niego 1,4 punktu[21].

Tuż za prowadzącą czwórką znalazł się ówczesny lider Pucharu Świata, Gregor Schlierenzauer, który oddał skok na 132 metry[21].

Z powodu silnego wiatru, druga seria była co kilka minut przerywana. Podjęto dwie próby przeprowadzenia serii finałowej. Pierwsza z nich została zakończona po skokach 23 zawodników. Wśród nich najdłuższą odległość uzyskał Michael Neumayer (123,5 metra), a na prowadzeniu znajdował się Thomas Morgenstern. Drugą próbę zakończono po skokach 16 zawodników. Najdłuższy skok w tej grupie zawodników oddał Emmanuel Chedal, który uzyskał 121,5 metra i jako jedyny przekroczył granicę punktu konstrukcyjnego[21].

Ostatecznie jury konkursu zdecydowało się odwołać serię finałową i przyjąć wyniki pierwszej rundy za wyniki końcowe. Tym samym pierwszy raz w historii zdarzyło się, że konkurs skoków narciarskich na obiekcie dużym w ramach mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym zakończył się na pierwszej serii. W związku z anulowaniem drugiej serii, mistrzem świata został Andreas Küttel, wicemistrzem – Martin Schmitt, a brązowy medal wywalczył Anders Jacobsen[21].

Ostatnią konkurencją skoków narciarskich podczas Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2009 były zawody drużynowe mężczyzn na skoczni dużej, które odbyły się 28 lutego. W konkursie wystartowało 12 drużyn. Po pierwszej kolejce skoków, podobnie jak po wszystkich kolejnych na prowadzeniu była reprezentacja Austrii. Najdalej w pierwszej kolejce skoczył Wolfgang Loitzl, który lądował na 131. metrze. Tuż za Austrią znajdowały się ekipy Finlandii i Norwegii. Najdalej w drugiej kolejce, 127 metrów skoczył reprezentant Japonii, Takanobu Okabe, dzięki czemu ekipa japońska zajmowała drugie miejsce. W trzeciej turze najdłuższy skok oddał Stefan Hula, który uzyskał taki sam rezultat jak wcześniej wspomniany Okabe. Pozostali zawodnicy uzyskali rezultaty słabsze o kilka metrów od Huli, w wyniku czego reprezentacja Polski awansowała na drugie miejsce. W ostatniej grupie pierwszej serii najdalej skoczył Gregor Schlierenzauer (127,5 metra) i Austria umocniła się na pozycji lidera. Metr krótszy skok oddał Anders Jacobsen, jednak mimo to był to rezultat wystarczający, aby awansować na drugie miejsce. Na trzecie miejsce po skoku Adama Małysza na 121 metrów spadła reprezentacja Polski. Dziesiąte miejsce w konkursie drużynowym zajęła reprezentacja Niemiec, która była zaliczana do faworytów konkursu. Z uwagi na to, że w serii finałowej startuje tylko osiem drużyn, Niemcy zakończyli start w konkursie po czterech skokach[22].

Najdłuższym skokiem piątej kolejki okazało się 136 metrów Wolfganga Loitzla, który na dodatek dostał 59 punktów za styl[c] i powiększył przewagę punktową drużyny Austrii nad pozostałymi ekipami. Trzy metry bliżej od Loitzla lądował Anders Bardal, dzięki czemu Norwegia pozostała wiceliderem konkursu. W szóstej kolejce najdalej skoczył Takanobu Okabe, który uzyskał 135 metrów przy wysokich notach za styl. Metr krócej skoczył reprezentant Austrii, Martin Koch. W przedostatniej kolejce dwóch zawodników uzyskało 129 metrów, co było najdłuższym spośród skoków tej grupy. Tymi zawodnikami byli Jakub Janda i Johan Remen Evensen. Po siódmej kolejce za prowadzącą Austrią, na drugim miejscu pozostawała Norwegia, a na trzecim – Japonia[22].

W ostatniej, ósmej kolejce najdalej skoczył reprezentant Polski, Adam Małysz, który uzyskał 123,5 metra. Dzięki temu reprezentacja Polski awansowała na czwarte miejsce w końcowej klasyfikacji zawodów. Pół metra krócej od Małysza skoczyli Robert Kranjec i Gregor Schlierenzauer. Drużynowymi mistrzami świata zostali Austriacy, wicemistrzami – Norwegowie, a brązowy medal przypadł reprezentantom Japonii[22].

Medaliści

[edytuj | edytuj kod]

Mężczyźni

[edytuj | edytuj kod]

Konkurs indywidualny na skoczni HS100 (21.02.2009)

[edytuj | edytuj kod]
Medal Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
A • B • C • D • E 		Nota łączna Strata
Austria Wolfgang Loitzl 103,5 m
145,5 pkt 		99,0 m
136,5 pkt 		19,5 • 19,0 • 19,5 • 19,5 • 19,5
19,5 • 19,5 • 19,5 • 19,5 • 19,5 		282,0 pkt –
Austria Gregor Schlierenzauer 102,0 m
140,5 pkt 		99,0 m
134,5 pkt 		19,0 • 18,0 • 18,5 • 19,0 • 19,0
18,5 • 19,0 • 18,5 • 19,0 • 19,0 		275,0 pkt 7,0 pkt
Szwajcaria Simon Ammann 102,0 m
139,5 pkt 		99,5 m
135,0 pkt 		18,5 • 18,5 • 18,5 • 18,5 • 19,0
18,5 • 18,5 • 19,0 • 19,0 • 18,5 		274,5 pkt 7,5 pkt

Konkurs indywidualny na skoczni HS134 (27.02.2009)

[edytuj | edytuj kod]
Medal Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
A • B • C • D • E 		Nota łączna Strata
Szwajcaria Andreas Küttel 133,5 m
141,3 pkt 		–
– 		19,5 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 18,5
 141,3 pkt –
Niemcy Martin Schmitt 133,0 m
140,9 pkt 		–
– 		19,5 • 19,5 • 19,0 • 19,0 • 19,0 140,9 pkt 0,4 pkt
Norwegia Anders Jacobsen 132,5 m
139,5 pkt 		–
– 		19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 139,5 pkt 1,8 pkt

Konkurs drużynowy na skoczni HS134 (28.02.2009)

[edytuj | edytuj kod]
Medal Kraj Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
A • B • C • D • E 		Nota łączna zawodnika Nota łączna drużyny Strata
 Austria Wolfgang Loitzl 131,0 m
137,3 pkt		 136,0 m
147,8 pkt 		19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,5 • 20,0
19,5 • 20,0 • 19,5 • 19,5 • 20,0 		285,1 pkt 1034,3 pkt –
Martin Koch 121,0 m
115,3 pkt		 134,0 m
142,2 pkt 		17,5 • 17,5 • 18,5 • 18,0 • 18,0
19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 18,0 		257,5 pkt
Thomas Morgenstern 123,0 m
120,4 pkt		 123,0 m
120,9 pkt 		18,0 • 18,0 • 18,5 • 18,5 • 18,5
18,5 • 19,0 • 18,5 • 18,5 • 18,5 		241,3 pkt
Gregor Schlierenzauer 127,5 m
130,0 pkt		 123,0 m
120,4 pkt 		19,0 • 18,5 • 19,0 • 19,0 • 18,5
18,5 • 18,5 • 19,5 • 18,0 • 18,0 		250,4 pkt
 Norwegia Anders Bardal 128,0 m
129,4 pkt		 133,0 m
139,9 pkt 		18,0 • 18,0 • 18,5 • 18,5 • 18,5
18,5 • 18,5 • 19,0 • 19,0 • 19,0 		262,4 pkt 1000,8 pkt 33,5 pkt
Tom Hilde 122,0 m
118,1 pkt		 129,0 m
133,2 pkt 		18,0 • 18,0 • 18,0 • 18,5 • 18,5
19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 18,5 		251,3 pkt
Johan Remen Evensen 118,5 m
110,8 pkt		 129,0 m
133,2 pkt 		17,5 • 17,5 • 18,5 • 18,0 • 18,0
18,5 • 19,0 • 19,0 • 18,5 • 18,5 		244,0 pkt
Anders Jacobsen 126,5 m
128,2 pkt		 117,5 m
109,0 pkt 		19,0 • 18,0 • 19,0 • 18,5 • 19,0
17,5 • 18,0 • 18,0 • 17,5 • 18,0 		237,2 pkt
 Japonia Shōhei Tochimoto 123,5 m
121,8 pkt		 127,0 m
128,1 pkt 		18,5 • 18,0 • 18,5 • 18,5 • 18,5
18,5 • 18,5 • 18,5 • 18,5 • 18,5 		249,9 pkt 981,2 pkt 53,1 pkt
Takanobu Okabe 127,0 m
128,1 pkt		 135,0 m
144,5 pkt 		19,0 • 18,0 • 19,0 • 18,5 • 18,0
19,0 • 19,5 • 19,5 • 19,0 • 18,5 		272,6 pkt
Daiki Itō 118,5 m
109,8 pkt		 123,5 m
121,3 pkt 		17,5 • 18,0 • 17,5 • 17,5 • 17,5
18,5 • 18,5 • 18,0 • 18,5 • 18,0 		231,1 pkt
Noriaki Kasai 122,0 m
116,1 pkt		 120,0 m
111,5 pkt 		17,5 • 17,5 • 18,0 • 17,5 • 17,5
17,0 • 17,0 • 18,0 • 17,5 • 17,0 		227,6 pkt

Kobiety

[edytuj | edytuj kod]

Konkurs indywidualny na skoczni HS100 (20.02.2009)

[edytuj | edytuj kod]
Medal Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
A • B • C • D • E 		Nota łączna Strata
Stany Zjednoczone Lindsey Van 89,0 m
112,0 pkt 		97,5 m
131,0 pkt 		18,0 • 18,0 • 17,5 • 18,0 • 18,5
19,0 • 18,5 • 18,5 • 18,5 • 19,0 		243,0 pkt –
Niemcy Ulrike Gräßler 93,5 m
120,0 pkt 		93,0 m
119,0 pkt 		17,5 • 17,5 • 18,0 • 18,5 • 17,5
17,5 • 18,0 • 17,0 • 18,0 • 17,5 		239,0 pkt 4,0 pkt
Norwegia Anette Sagen 93,5 m
118,5 pkt 		94,0 m
120,0 pkt 		17,5 • 17,0 • 17,5 • 17,0 • 17,0
17,5 • 16,5 • 18,0 • 17,5 • 17,0 		238,5 pkt 4,5 pkt

Klasyfikacja medalowa

[edytuj | edytuj kod]
Klasyfikacja medalowa
Lp. Państwo
złoto
srebro
brąz
razem
1. Austria 2 1 – 3
2. Szwajcaria 1 – 1 2
3. Stany Zjednoczone 1 – – 1
4. Niemcy – 2 – 2
5. Norwegia – 1 2 3
6. Japonia – – 1 1

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Mężczyźni

[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje do konkursu indywidualnego na skoczni HS100 (21.02.2009)

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Skoczek Kraj Skok Wynik punktowy Kwalifikacja
1. Okabe, TakanobuTakanobu Okabe Japonia 99,5 134,5 Q
2. Kranjec, RobertRobert Kranjec Słowenia 99,0 133,0 Q
3. Vaculík, OndřejOndřej Vaculík Czechy 98,0 131,5 Q
3. Hocke, StephanStephan Hocke Niemcy 99,0 131,5 Q
5. Erikson, JohanJohan Erikson Szwecja 96,0 125,0 Q
5. Hlava, LukášLukáš Hlava Czechy 95,5 125,0 Q
5. Stoch, KamilKamil Stoch Polska 95,5 125,0 Q
8. Itō, DaikiDaiki Itō Japonia 95,0 124,0 Q
8. Bardal, AndersAnders Bardal Norwegia 95,0 124,0 Q
10. Hrgota, RobertRobert Hrgota Słowenia 94,5 123,0 Q
11. Colloredo, SebastianSebastian Colloredo Włochy 94,5 122,5 Q
12. Roslakow, IljaIlja Roslakow Rosja 94,5 121,5 Q
13. Małysz, AdamAdam Małysz Polska 93,5 119,5 Q
14. Hula, StefanStefan Hula Polska 92,5 118,5 Q
14. Korniłow, DienisDienis Korniłow Rosja 93,0 118,5 Q
16. Descombes Sevoie, VincentVincent Descombes Sevoie Francja 91,5 117,0 Q
16. Korolow, AleksiejAleksiej Korolow Kazachstan 92,0 117,0 Q
18. Kot, MaciejMaciej Kot Polska 92,0 116,0 Q
19. Damjan, JernejJernej Damjan Słowenia 91,5 115,5 Q
19. Evensen, Johan RemenJohan Remen Evensen Norwegia 91,5 115,5 Q
19. Neumayer, MichaelMichael Neumayer Niemcy 91,5 115,5 Q
19. Küttel, AndreasAndreas Küttel Szwajcaria 91,0 115,5 Q
23. Mežnar, MitjaMitja Mežnar Słowenia 91,0 114,5 Q
23. Kasai, NoriakiNoriaki Kasai Japonia 91,0 114,5 Q
25. Hilde, TomTom Hilde Norwegia 91,0 114,0 Q
26. Rutkowski, ŁukaszŁukasz Rutkowski Polska 90,5 113,5 Q
26. Janda, JakubJakub Janda Czechy 90,5 113,5 Q
26. Keituri, KalleKalle Keituri Finlandia 90,5 113,5 Q
26. Zografski, WładimirWładimir Zografski Bułgaria 90,5 113,5 Q
30. Karpienko, NikołajNikołaj Karpienko Kazachstan 90,5 113,0 Q
31. Yumoto, FumihisaFumihisa Yumoto Japonia 90,0 112,5 Q
32. Łazarowicz, OłeksandrOłeksandr Łazarowicz Ukraina 90,0 111,0 Q
33. Zmoray, TomášTomáš Zmoray Słowacja 89,0 109,0 Q
34. Read, StefanStefan Read Kanada 89,5 108,5 Q
35. Johnson, AndersAnders Johnson Stany Zjednoczone 88,5 108,0 Q
35. Koch, MartinMartin Koch Austria 88,0 108,0 Q
37. Koudelka, RomanRoman Koudelka Czechy 87,0 106,5 Q
38. Arén, AndreasAndreas Arén Szwecja 87,5 106,0 Q
39. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 86,5 104,5 Q
40. Boszczuk, WołodymyrWołodymyr Boszczuk Ukraina 86,0 103,0 Q
41. Ipatow, DmitrijDmitrij Ipatow Rosja 85,5 102,0 nq
42. Fairall, NicholasNicholas Fairall Stany Zjednoczone 84,5 100,0 nq
43. Chedal, EmmanuelEmmanuel Chedal Francja 83,5 98,0 nq
44. Lazzaroni, DavidDavid Lazzaroni Francja 83,5 97,5 nq
45. Morassi, AndreaAndrea Morassi Włochy 81,5 92,5 nq
46. Pärn, IllimarIllimar Pärn Estonia 82,0 91,5 nq
47. Karaułow, IwanIwan Karaułow Kazachstan 78,5 86,0 nq
48. Mabboux, AlexandreAlexandre Mabboux Francja 78,5 85,0 nq
49. Szumbareć, WitalijWitalij Szumbareć Ukraina 77,0 81,5 nq
50. Boyd-Clowes, MackenzieMackenzie Boyd-Clowes Kanada 74,5 76,5 nq
51. Karpienko, AnatolijAnatolij Karpienko Kazachstan 71,5 70,0 nq
52. Sobolew, IwanIwan Sobolew Białoruś 62,5 46,5 nq
– Kozma, SzilveszterSzilveszter Kozma Rumunia DNS – nq
– Tudor, RemusRemus Tudor Rumunia DNS – nq
– Hautamäki, MattiMatti Hautamäki Finlandia 90,0 – pq
– Larinto, VilleVille Larinto Finlandia 91,5 – pq
– Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew Rosja 87,0 – pq
– Jacobsen, AndersAnders Jacobsen Norwegia 84,5 – pq
– Olli, HarriHarri Olli Finlandia 82,5 – pq
– Schmitt, MartinMartin Schmitt Niemcy 90,0 – pq
– Morgenstern, ThomasThomas Morgenstern Austria 95,0 – pq
– Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl Austria 94,0 – pq
– Ammann, SimonSimon Ammann Szwajcaria DNS – pq
– Schlierenzauer, GregorGregor Schlierenzauer Austria 94,5 – pq

Legenda:

pq – zawodnik ma zapewnioną kwalifikację dzięki pozycji w pierwszej „10” klasyfikacji Pucharu Świata
Q – zawodnik zakwalifikował się do konkursu głównego
nq – zawodnik odpadł w kwalifikacjach
DNS – zawodnik nie wystartował

Konkurs indywidualny na skoczni HS100 (21.02.2009)

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Państwo Skok 1 Skok 2 Punkty
1. Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl Austria 103,5 99,0 282,0
2. Schlierenzauer, GregorGregor Schlierenzauer Austria 102,0 99,0 275,0
3. Ammann, SimonSimon Ammann Szwajcaria 102,0 99,5 274,5
4. Stoch, KamilKamil Stoch Polska 99,5 100,5 270,0
5. Schmitt, MartinMartin Schmitt Niemcy 100,5 98,0 269,0
6. Küttel, AndreasAndreas Küttel Szwajcaria 98,5 99,0 268,0
7. Larinto, VilleVille Larinto Finlandia 101,0 95,0 264,5
8. Morgenstern, ThomasThomas Morgenstern Austria 101,5 101,5[d] 260,5
9. Koudelka, RomanRoman Koudelka Czechy 96,5 97,0 258,5
10. Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew Rosja 94,5 98,5 256,0
11. Kranjec, RobertRobert Kranjec Słowenia 95,5 97,5 254,0
12. Bardal, AndersAnders Bardal Norwegia 97,5 94,5 252,5
13. Olli, HarriHarri Olli Finlandia 104,5 87,0 251,5
14. Okabe, TakanobuTakanobu Okabe Japonia 98,0 92,0 251,0
15. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 96,5 94,0 250,5
16. Hilde, TomTom Hilde Norwegia 94,5 95,0 249,0
17. Neumayer, MichaelMichael Neumayer Niemcy 96,5 92,5 247,5
17. Jacobsen, AndersAnders Jacobsen Norwegia 102,0 86,5 247,5
19. Hocke, StephanStephan Hocke Niemcy 94,5 93,5 243,5
20. Hlava, LukášLukáš Hlava Czechy 96,5 89,5 241,5
20. Korniłow, DienisDienis Korniłow Rosja 93,5 93,5 241,5
22. Małysz, AdamAdam Małysz Polska 96,0 89,5 237,5
22. Hrgota, RobertRobert Hrgota Słowenia 93,5 92,0 237,5
22. Koch, MartinMartin Koch Austria 93,5 92,0 237,5
22. Itō, DaikiDaiki Itō Japonia 95,5 90,5 237,5
26. Hula, StefanStefan Hula Polska 94,5 89,5 234,5
27. Evensen, Johan RemenJohan Remen Evensen Norwegia 94,5 88,5 233,0
28. Roslakow, IljaIlja Roslakow Rosja 94,5 88,0 231,5
29. Keituri, KalleKalle Keituri Finlandia 93,5 87,0 228,5
30. Kasai, NoriakiNoriaki Kasai Japonia 96,0 83,0 218,5
31. Mežnar, MitjaMitja Mežnar Słowenia 93,0 – 120,0
31. Vaculík, OndřejOndřej Vaculík Czechy 93,0 – 120,0
33. Janda, JakubJakub Janda Czechy 93,0 – 119,0
33. Descombes Sevoie, VincentVincent Descombes Sevoie Francja 92,5 – 119,0
35. Colloredo, SebastianSebastian Colloredo Włochy 92,5 – 118,5
36. Hautamäki, MattiMatti Hautamäki Finlandia 91,5 – 117,0
36. Rutkowski, ŁukaszŁukasz Rutkowski Polska 91,5 – 117,0
38. Łazarowicz, OłeksandrOłeksandr Łazarowicz Ukraina 91,5 – 115,5
39. Yumoto, FumihisaFumihisa Yumoto Japonia 91,0 – 114,5
39. Erikson, JohanJohan Erikson Szwecja 91,0 – 114,5
41. Damjan, JernejJernej Damjan Słowenia 90,5 – 113,5
42. Read, StefanStefan Read Kanada 89,5 – 110,5
43. Zografski, WładimirWładimir Zografski Bułgaria 87,0 – 105,0
44. Boszczuk, WołodymyrWołodymyr Boszczuk Ukraina 86,5 – 104,5
45. Kot, MaciejMaciej Kot Polska 86,0 – 103,5
46. Korolow, AleksiejAleksiej Korolow Kazachstan 86,0 – 103,0
47. Karpienko, NikołajNikołaj Karpienko Kazachstan 84,0 – 99,0
48. Johnson, AndersAnders Johnson Stany Zjednoczone 84,0 – 98,5
49. Arén, AndreasAndreas Arén Szwecja 83,5 – 97,0
50. Zmoray, TomášTomáš Zmoray Słowacja 82,0 – 90,5


Kwalifikacje do konkursu indywidualnego na skoczni HS134 (27.02.2009)

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Skoczek Kraj Skok Wynik punktowy Kwalifikacja
1. Kasai, NoriakiNoriaki Kasai Japonia 128,5 128,3 Q
2. Stoch, KamilKamil Stoch Polska 123,5 121,8 Q
3. Hlava, LukášLukáš Hlava Czechy 124,0 120,7 Q
4. Małysz, AdamAdam Małysz Polska 123,0 120,4 Q
5. Tochimoto, ShōheiShōhei Tochimoto Japonia 123,5 120,3 Q
6. Śliż, RafałRafał Śliż Polska 123,5 119,8 Q
7. Okabe, TakanobuTakanobu Okabe Japonia 122,0 116,6 Q
8. Kranjec, RobertRobert Kranjec Słowenia 122,5 116,5 Q
9. Janda, JakubJakub Janda Czechy 121,0 115,8 Q
10. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 121,0 115,3 Q
11. Damjan, JernejJernej Damjan Słowenia 121,0 114,3 Q
12. Boszczuk, WołodymyrWołodymyr Boszczuk Ukraina 120,0 112,5 Q
13. Korniłow, DienisDienis Korniłow Rosja 119,0 110,2 Q
13. Evensen, Johan RemenJohan Remen Evensen Norwegia 119,0 110,2 Q
13. Koch, MartinMartin Koch Austria 119,0 110,2 Q
16. Küttel, AndreasAndreas Küttel Szwajcaria 118,0 108,9 Q
17. Mežnar, MitjaMitja Mežnar Słowenia 117,5 107,5 Q
18. Karielin, PawiełPawieł Karielin Rosja 117,0 106,1 Q
19. Colloredo, SebastianSebastian Colloredo Włochy 116,5 105,7 Q
19. Koudelka, RomanRoman Koudelka Czechy 116,5 105,7 Q
21. Bardal, AndersAnders Bardal Norwegia 116,0 105,3 Q
22. Johnson, AndersAnders Johnson Stany Zjednoczone 116,0 104,8 Q
23. Itō, DaikiDaiki Itō Japonia 115,0 103,0 Q
23. Chedal, EmmanuelEmmanuel Chedal Francja 115,0 103,0 Q
25. Lazzaroni, DavidDavid Lazzaroni Francja 115,5 102,9 Q
26. Descombes Sevoie, VincentVincent Descombes Sevoie Francja 115,0 102,5 Q
27. Szumbareć, WitalijWitalij Szumbareć Ukraina 115,5 102,4 Q
28. Roslakow, IljaIlja Roslakow Rosja 114,5 101,6 Q
29. Boyd-Clowes, MackenzieMackenzie Boyd-Clowes Kanada 114,5 100,1 Q
30. Keituri, KalleKalle Keituri Finlandia 112,5 97,0 Q
31. Hocke, StephanStephan Hocke Niemcy 113,0 96,9 Q
32. Rutkowski, ŁukaszŁukasz Rutkowski Polska 112,5 96,5 Q
33. Erikson, JohanJohan Erikson Szwecja 112,5 95,5 Q
34. Mabboux, AlexandreAlexandre Mabboux Francja 112,0 95,1 Q
35. Łazarowicz, OłeksandrOłeksandr Łazarowicz Ukraina 112,5 95,0 Q
35. Neumayer, MichaelMichael Neumayer Niemcy 112,5 95,0 Q
37. Vaculík, OndřejOndřej Vaculík Czechy 111,5 94,2 Q
38. Karpienko, NikołajNikołaj Karpienko Kazachstan 111,0 93,3 Q
39. Hilde, TomTom Hilde Norwegia 109,0 89,2 Q
40. Żaparow, RadikRadik Żaparow Kazachstan 108,0 87,9 Q
41. Karaułow, IwanIwan Karaułow Kazachstan 108,0 87,4 nq
42. Zmoray, TomášTomáš Zmoray Słowacja 107,0 84,6 nq
43. Arén, AndreasAndreas Arén Szwecja 105,5 82,9 nq
44. Morassi, AndreaAndrea Morassi Włochy 106,0 82,8 nq
45. Fairall, NicholasNicholas Fairall Stany Zjednoczone 102,0 74,6 nq
46. Pärn, IllimarIllimar Pärn Estonia 101,0 73,3 nq
46. Hrgota, RobertRobert Hrgota Słowenia 101,0 73,3 nq
48. Korolow, AleksiejAleksiej Korolow Kazachstan 100,5 70,4 nq
49. Read, StefanStefan Read Kanada 97,5 67,5 nq
50. Dellasega, RobertoRoberto Dellasega Włochy 92,0 56,1 nq
– Tudor, RemusRemus Tudor Rumunia DNS – nq
– Kozma, SzilveszterSzilveszter Kozma Rumunia DNS – nq
– Zografski, WładimirWładimir Zografski Bułgaria DNS – nq
– Sobolew, IwanIwan Sobolew Białoruś DNS – nq
– Hautamäki, MattiMatti Hautamäki Finlandia 120,0 – pq
– Larinto, VilleVille Larinto Finlandia 113,5 – pq
– Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew Rosja 121,5 – pq
– Jacobsen, AndersAnders Jacobsen Norwegia 118,5 – pq
– Olli, HarriHarri Olli Finlandia 89,5 – pq
– Schmitt, MartinMartin Schmitt Niemcy 121,5 – pq
– Morgenstern, ThomasThomas Morgenstern Austria 126,0 – pq
– Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl Austria 131,0 – pq
– Ammann, SimonSimon Ammann Szwajcaria DNS – pq
– Schlierenzauer, GregorGregor Schlierenzauer Austria 125,5 – pq
– De Crignis, AlessioAlessio De Crignis Włochy 91,0 DSQ nq

Legenda:

pq – zawodnik ma zapewnioną kwalifikację dzięki pozycji w pierwszej „10” klasyfikacji Pucharu Świata
Q – zawodnik zakwalifikował się do konkursu głównego
nq – zawodnik odpadł w kwalifikacjach
DNS – zawodnik nie wystartował
DSQ – zawodnik został zdyskwalifikowany

Konkurs indywidualny na skoczni HS134 (27.02.2009)

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Państwo Skok 1 Skok 2 Punkty
1. Küttel, AndreasAndreas Küttel Szwajcaria 133,5 –[e] 141,3
2. Schmitt, MartinMartin Schmitt Niemcy 133,0 – 140,9
3. Jacobsen, AndersAnders Jacobsen Norwegia 132,5 – 139,5
4. Schlierenzauer, GregorGregor Schlierenzauer Austria 132,0 – 138,6
5. Bardal, AndersAnders Bardal Norwegia 131,0 – 135,8
6. Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl Austria 128,5 – 132,3
7. Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew Rosja 129,5 – 132,1
8. Ammann, SimonSimon Ammann Szwajcaria 129,0 – 131,7
9. Koudelka, RomanRoman Koudelka Czechy 128,0 – 131,4
10. Morgenstern, ThomasThomas Morgenstern Austria 128,0 – 130,4
11. Hautamäki, MattiMatti Hautamäki Finlandia 127,0 – 128,1
12. Larinto, VilleVille Larinto Finlandia 127,0 – 127,6
12. Małysz, AdamAdam Małysz Polska 127,0 – 127,6
12. Hocke, StephanStephan Hocke Niemcy 127,0 – 127,6
15. Kranjec, RobertRobert Kranjec Słowenia 125,5 – 125,4
16. Koch, MartinMartin Koch Austria 126,0 – 124,8
17. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 124,5 – 122,1
18. Chedal, EmmanuelEmmanuel Chedal Francja 123,5 – 120,3
19. Janda, JakubJakub Janda Czechy 122,5 – 120,0
20. Itō, DaikiDaiki Itō Japonia 123,5 – 119,8
21. Olli, HarriHarri Olli Finlandia 122,5 – 119,0
22. Korniłow, DienisDienis Korniłow Rosja 122,5 – 118,5
23. Hilde, TomTom Hilde Norwegia 120,5 – 115,4
24. Stoch, KamilKamil Stoch Polska 119,5 – 113,6
25. Colloredo, SebastianSebastian Colloredo Włochy 119,5 – 112,6
26. Karpienko, NikołajNikołaj Karpienko Kazachstan 120,0 – 112,5
27. Hlava, LukášLukáš Hlava Czechy 119,0 – 111,7
28. Neumayer, MichaelMichael Neumayer Niemcy 119,5 – 111,6
28. Boszczuk, WołodymyrWołodymyr Boszczuk Ukraina 119,5 – 111,6
30. Evensen, Johan RemenJohan Remen Evensen Norwegia 119,0 – 111,2
31. Keituri, KalleKalle Keituri Finlandia 117,5 – 107,5
32. Kasai, NoriakiNoriaki Kasai Japonia 118,0 – 107,4
32. Karielin, PawiełPawieł Karielin Rosja 118,0 – 107,4
34. Tochimoto, ShōheiShōhei Tochimoto Japonia 116,5 – 106,2
35. Szumbareć, WitalijWitalij Szumbareć Ukraina 116,5 – 105,7
36. Erikson, JohanJohan Erikson Szwecja 117,0 – 105,6
37. Damjan, JernejJernej Damjan Słowenia 116,0 – 105,3
38. Vaculík, OndřejOndřej Vaculík Czechy 115,5 – 102,9
39. Rutkowski, ŁukaszŁukasz Rutkowski Polska 115,0 – 102,5
40. Johnson, AndersAnders Johnson Stany Zjednoczone 114,0 – 100,2
41. Descombes Sevoie, VincentVincent Descombes Sevoie Francja 113,0 – 98,4
42. Mabboux, AlexandreAlexandre Mabboux Francja 112,0 – 95,6
43. Żaparow, RadikRadik Żaparow Kazachstan 111,0 – 92,3
44. Roslakow, IljaIlja Roslakow Rosja 109,5 – 91,6
45. Okabe, TakanobuTakanobu Okabe Japonia 109,0 – 89,2
46. Boyd-Clowes, MackenzieMackenzie Boyd-Clowes Kanada 107,5 – 85,5
47. Mežnar, MitjaMitja Mežnar Słowenia 107,0 – 84,6
48. Lazzaroni, DavidDavid Lazzaroni Francja 106,0 – 82,8
49. Łazarowicz, OłeksandrOłeksandr Łazarowicz Ukraina 102,0 – 74,6
50. Śliż, RafałRafał Śliż Polska 96,0 – 59,8


Wyniki pierwszej anulowanej serii
[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Państwo Skok Wynik punktowy[f]
1. Morgenstern, ThomasThomas Morgenstern Austria 121,0 247,7
2. Larinto, VilleVille Larinto Finlandia 122,0 245,2
3. Kranjec, RobertRobert Kranjec Słowenia 122,0 244,5
4. Koch, MartinMartin Koch Austria 122,5 243,3
5. Małysz, AdamAdam Małysz Polska 118,5 239,9
6. Olli, HarriHarri Olli Finlandia 123,0 238,4
7. Janda, JakubJakub Janda Czechy 121,5 238,2
8. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 120,0 236,1
9. Koudelka, RomanRoman Koudelka Czechy 114,0 233,1
10. Neumayer, MichaelMichael Neumayer Niemcy 123,5 232,4
11. Evensen, Johan RemenJohan Remen Evensen Norwegia 123,0 230,6
12. Chedal, EmmanuelEmmanuel Chedal Francja 118,0 229,7
12. Itō, DaikiDaiki Itō Japonia 118,0 229,7
14. Hilde, TomTom Hilde Norwegia 119,0 227,6
15. Korniłow, DienisDienis Korniłow Rosja 118,0 227,4
16. Ammann, SimonSimon Ammann Szwajcaria 110,0 226,7
17. Hlava, LukášLukáš Hlava Czechy 120,5 226,6
18. Hautamäki, MattiMatti Hautamäki Finlandia 111,5 223,8
19. Colloredo, SebastianSebastian Colloredo Włochy 118,5 222,9
20. Hocke, StephanStephan Hocke Niemcy 111,5 222,8
21. Boszczuk, WołodymyrWołodymyr Boszczuk Ukraina 118,0 221,0
22. Karpienko, NikołajNikołaj Karpienko Kazachstan 116,0 217,3
23. Stoch, KamilKamil Stoch Polska 113,5 213,4
Wyniki drugiej anulowanej serii
[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodnik Państwo Skok Wynik punktowy[f]
1. Chedal, EmmanuelEmmanuel Chedal Francja 121,5 237,5
2. Koch, MartinMartin Koch Austria 119,0 235,5
3. Korniłow, DienisDienis Korniłow Rosja 117,0 227,1
4. Hilde, TomTom Hilde Norwegia 116,0 222,2
5. Neumayer, MichaelMichael Neumayer Niemcy 118,5 220,9
6. Itō, DaikiDaiki Itō Japonia 113,0 219,7
7. Colloredo, SebastianSebastian Colloredo Włochy 117,0 218,2
8. Janda, JakubJakub Janda Czechy 110,5 214,4
9. Hlava, LukášLukáš Hlava Czechy 114,0 213,4
10. Stoch, KamilKamil Stoch Polska 111,0 207,9
11. Karpienko, NikołajNikołaj Karpienko Kazachstan 109,5 204,1
12. Kranjec, RobertRobert Kranjec Słowenia 105,0 203,4
13. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 102,0 199,2
14. Boszczuk, WołodymyrWołodymyr Boszczuk Ukraina 107,0 198,7
15. Evensen, Johan RemenJohan Remen Evensen Norwegia 106,5 196,9
16. Olli, HarriHarri Olli Finlandia 89,5 170,1

Konkurs drużynowy na skoczni HS134 (28.02.2009)

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Państwo Skład Skok 1 Skok 2 Punkty
1. Austria Wolfgang Loitzl 131,0 136,0 1034,3
Thomas Morgenstern 123,0 123,0
Martin Koch 121,0 134,0
Gregor Schlierenzauer 127,5 123,0
2. Norwegia Tom Hilde 122,0 129,0 1000,8
Anders Jacobsen 126,5 117,5
Anders Bardal 128,0 133,0
Johan Remen Evensen 118,5 129,0
3. Japonia Shōhei Tochimoto 123,5 127,0 981,2
Takanobu Okabe 127,0 135,0
Daiki Itō 118,5 123,5
Noriaki Kasai 122,0 120,0
4. Polska Kamil Stoch 123,0 126,0 972,1
Łukasz Rutkowski 121,0 123,0
Stefan Hula 127,0 125,0
Adam Małysz 121,0 123,5
5. Czechy Lukáš Hlava 120,0 125,0 963,3
Ondřej Vaculík 118,5 123,5
Jakub Janda 125,5 129,0
Roman Koudelka 124,0 118,0
6. Finlandia Matti Hautamäki 128,5 131,5 947,5
Kalle Keituri 119,5 124,5
Ville Larinto 118,5 125,5
Harri Olli 121,0 108,5
7. Słowenia Mitja Mežnar 117,0 115,0 914,6
Jernej Damjan 122,0 130,5
Robert Hrgota 116,5 117,5
Robert Kranjec 123,0 123,0
8. Francja Vincent Descombes Sevoie 120,5 120,5 874,5
Alexandre Mabboux 113,0 112,0
David Lazzaroni 116,0 115,5
Emmanuel Chedal 122,5 122,5
9. Rosja Dienis Korniłow 123,0 – 431,1
Pawieł Karielin 116,5 –
Ilja Roslakow 112,5 –
Dmitrij Wasiljew 117,5 –
10. Niemcy Michael Neumayer 121,5 – 427,4
Stephan Hocke 113,0 –
Michael Uhrmann 121,0 –
Martin Schmitt 112,5 –
11. Włochy Roberto Dellasega 113,0 – 394,6
Andrea Morassi 115,0 –
Alessio De Crignis 108,5 –
Sebastian Colloredo 118,0 –
12. Kazachstan Iwan Karaułow 101,5 – 385,9
Aleksiej Korolow 115,0 –
Nikołaj Karpienko 118,5 –
Radik Żaparow 113,0 –


Kobiety

[edytuj | edytuj kod]

Konkurs indywidualny na skoczni HS100 (20.02.2009)

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Zawodniczka Państwo Skok 1 Skok 2 Punkty
1. Van, LindseyLindsey Van Stany Zjednoczone 89,0 97,5 243,0
2. Gräßler, UlrikeUlrike Gräßler Niemcy 93,0 93,5 239,0
3. Sagen, AnetteAnette Sagen Norwegia 93,5 94,0 238,5
4. Iraschko, DanielaDaniela Iraschko Austria 89,0 91,0 228,0
5. Mattel, ColineColine Mattel Francja 90,0 87,5 220,5
6. Jerome, JessicaJessica Jerome Stany Zjednoczone 80,5 91,0 207,0
7. Schnurr, MagdalenaMagdalena Schnurr Niemcy 89,0 81,5 205,0
8. Häfele, AnnaAnna Häfele Niemcy 88,5 82,5 204,5
9. Jahr, LineLine Jahr Norwegia 90,0 87,5 201,0
10. Watase, AyumiAyumi Watase Japonia 76,5 90,5 197,5
11. De Leeuw, NataNata De Leeuw Kanada 84,5 82,0 195,0
12. Seifriedsberger, JacquelineJacqueline Seifriedsberger Austria 76,0 83,0 178,5
13. Insam, EvelynEvelyn Insam Włochy 79,5 78,0 173,5
14. Windmüller, BignaBigna Windmüller Szwajcaria 74,5 78,0 163,0
15. Mohr, JennaJenna Mohr Niemcy 73,5 79,0 161,5
16. Smeby, Helena OlssonHelena Olsson Smeby Norwegia 65,0 87,0 160,0
17. Itō, YūkiYūki Itō Japonia 74,5 75,5 157,5
18. Demetz, LisaLisa Demetz Włochy 71,0 68,5 135,0
19. Willis, KatieKatie Willis Kanada 69,0 74,5 134,0
20. Johnson, AlissaAlissa Johnson Stany Zjednoczone 75,0 63,5 131,0
21. Takeda, AyukaAyuka Takeda Japonia 64,5 75,0 130,5
22. Lundby, MarenMaren Lundby Norwegia 73,5 59,5 119,5
23. Vuik, WendyWendy Vuik Holandia 69,5 65,5 117,5
24. Pograjc, ManjaManja Pograjc Słowenia 75,0 59,5 115,5
25. Yamada, IzumiIzumi Yamada Japonia 71,0 59,5 114,0
26. Kykkänen, JuliaJulia Kykkänen Finlandia 59,5 72,0 113,0
27. Logar, EvaEva Logar Słowenia 69,0 61,5 112,5
27. Doleželová, MichaelaMichaela Doleželová Czechy 70,0 59,5 112,5
29. Hendrickson, SarahSarah Hendrickson Stany Zjednoczone 60,5 69,5 110,5
30. Rogelj, ŠpelaŠpela Rogelj Słowenia 69,5 60,0 108,0
31. Thomae, LaraLara Thomae Holandia 65,5 61,5 100,0
32. Runggaldier, ElenaElena Runggaldier Włochy 61,5 – 44,0
33. Espiau, CarolineCaroline Espiau Francja 59,0 – 42,5
34. Klinec, BarbaraBarbara Klinec Słowenia 59,5 – 40,5
35. Pustková, VladěnaVladěna Pustková Czechy 54,0 – 27,0
36. Stuffer, BarbaraBarbara Stuffer Włochy 52,0 – 22,5


Składy reprezentacji

[edytuj | edytuj kod]

Poniżej znajduje się zestawienie wszystkich reprezentacji męskich i kobiecych, które wzięły udział w mistrzostwach świata. Mimo wcześniejszego zgłoszenia, w żadnym z konkursów nie wystartowali skoczkowie: Markus Eggenhofer, Petyr Fyrtunow, Martin Cikl, Juha-Matti Ruuskanen, Nicolas Mayer, Felix Schoft, Roar Ljøkelsøy i Primož Peterka oraz skoczkinie: Natálie Dejmková, Lucie Míková i Atsuko Tanaka. Dejmková i Míková nie wystartowały z powodu upadków podczas jednej z serii treningowych. Trener kobiecej reprezentacji Czech, Jaroslav Sakala uznał, że mogło to być wynikiem młodego wieku zawodniczek i postanowił wycofać je ze startu w mistrzostwach świata[23].

Ze względu na fakt, że Simon Ammann i Adam Małysz bronili tytułów mistrza świata z 2007 roku, w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego na skoczni dużej Szwajcarzy mogli wystawić pięciu skoczków, a na skoczni normalnej taką możliwość mieli Polacy. Dlatego też w pierwszym z konkursów uczestniczyło pięciu reprezentantów Polski[24]. W zawodach na skoczni dużej Szwajcarzy nie skorzystali ze wspomnianego przywileju, gdyż reprezentacja tego kraju na MŚ 2009 liczyła tylko dwóch skoczków[25].

Reprezentacje mężczyzn
Zawodnik Data urodzenia Miejsca na MŚ 2007 Miejsca na MŚ 2009 Źródło
ind. duża
[26][27] 		ind. norm.
[28][29] 		druż. duża
[30] 		ind. norm. ind. duża druż. duża
 Austria[24] (5)
Markus Eggenhofer 11 grudnia 1987 – – – – [31]
Martin Koch 22 stycznia 1982 9 – – 22 16 1 [32]
Wolfgang Loitzl 13 stycznia 1980 – 12 1[g] 1 6 1 [33]
Thomas Morgenstern 30 października 1986 5 3 1[g] 8 10 1 [34]
Gregor Schlierenzauer 7 stycznia 1990 10 8 1[g] 2 4 1 [35]
 Białoruś[36] (1)
Iwan Sobolew 3 marca 1983 – q q – [37]
 Bułgaria[25] (2)
Petyr Fyrtunow 3 czerwca 1989 – – – – [38]
Władimir Zografski 14 lipca 1993 – 43 q – [39]
 Czechy[25] (6)
Martin Cikl 17 sierpnia 1987 – – – – [40]
Lukáš Hlava 10 września 1984 – 20 27 5 [41]
Jakub Janda 27 kwietnia 1978 20 18 9[h] 33 19 5 [42]
Roman Koudelka 9 lipca 1989 25 25 9[h] 9 9 5 [43]
Čestmír Kožíšek 9 listopada 1991 – – – – [44]
Ondřej Vaculík 12 maja 1986 – 50 – 31 38 5 [45]
 Estonia[25] (1)
Illimar Pärn 27 października 1988 – q q – [46]
 Finlandia[47] (5)
Matti Hautamäki 14 lipca 1981 18 15 4[i] 36 11 6 [48]
Kalle Keituri 25 kwietnia 1984 – 29 31 6 [49]
Ville Larinto 11 kwietnia 1990 – 7 12 6 [50]
Harri Olli 15 stycznia 1985 2 31 4[i] 13 21 6 [51]
Juha-Matti Ruuskanen 24 lipca 1984 – – – – [52]
 Francja[3] (5)
Emmanuel Chedal 15 stycznia 1983 – q 18 8 [53]
Vincent Descombes Sevoie 9 stycznia 1984 q 46 – 33 41 8 [54]
David Lazzaroni 4 lutego 1985 28 33 – q 48 8 [55]
Alexandre Mabboux 19 września 1991 – q 42 8 [56]
Nicolas Mayer 6 października 1990 – – – – [57]
 Japonia[3] (5)
Daiki Itō 27 grudnia 1985 29 20 3[j] 22 20 3 [58]
Noriaki Kasai 6 czerwca 1972 24 34 3[j] 30 32 3 [59]
Takanobu Okabe 26 października 1970 21 45 3[j] 14 45 3 [60]
Shōhei Tochimoto 21 grudnia 1989 16 – 3[j] – 34 3 [61]
Fumihisa Yumoto 23 kwietnia 1984 – 39 – – [62]
 Kanada[25] (2)
Mackenzie Boyd-Clowes 13 lipca 1991 – q 46 – [63]
Stefan Read 7 maja 1987 44 37 12[k] 42 q – [64]
 Kazachstan[25] (5)
Iwan Karaułow 23 czerwca 1980 – q 11[l] q q 12 [65]
Anatolij Karpienko 4 lutego 1987 – q – – [66]
Nikołaj Karpienko 10 sierpnia 1981 36 48 11[l] 47 26 12 [67]
Aleksiej Korolow 20 czerwca 1987 q q – 46 q 12 [68]
Radik Żaparow 29 lutego 1984 26 24 11[l] – 43 12 [69]
 Niemcy[70] (5)
Stephan Hocke 20 października 1983 32 28 8[m] 19 12 10 [71]
Michael Neumayer 15 stycznia 1979 – 17 28 10 [72]
Martin Schmitt 29 stycznia 1978 30 16 8[m] 5 2 10 [73]
Felix Schoft 6 lipca 1990 – – – – [74]
Michael Uhrmann 16 września 1978 – 15 17 10 [75]
 Norwegia[3] (5)
Anders Bardal 28 sierpnia 1982 – 16 2[n] 12 5 2 [76]
Johan Remen Evensen 16 września 1985 – 27 30 2 [77]
Tom Hilde 22 września 1987 12 21 2[n] 16 23 2 [78]
Anders Jacobsen 17 lutego 1985 14 7 2[n] 17 3 2 [79]
Roar Ljøkelsøy 31 maja 1976 3 4 2[n] – – – [80]
 Polska[24] (6)
Stefan Hula 29 września 1986 – 26 – 4 [81]
Maciej Kot 9 czerwca 1991 – 45 – – [82]
Adam Małysz 3 grudnia 1977 4 1 5[o] 22 12 4 [83]
Łukasz Rutkowski 22 stycznia 1988 – 36 39 4 [84]
Kamil Stoch 25 maja 1987 13 11 5[o] 4 24 4 [85]
Rafał Śliż 11 lipca 1983 – – 50 – [86]
 Rosja[3] (5)
Dmitrij Ipatow 30 czerwca 1984 17 9 6[p] q – – [87]
Pawieł Karielin 27 kwietnia 1990 – – 32 9 [88]
Dienis Korniłow 17 sierpnia 1986 47 23 6[p] 20 22 9 [89]
Ilja Roslakow 18 lutego 1983 31 19 6[p] 28 44 9 [90]
Dmitrij Wasiljew 26 grudnia 1979 7 10 6[p] 10 7 9 [91]
 Rumunia[25] (2)
Szilveszter Kozma 27 lutego 1992 – q q – [92]
Remus Tudor 17 marca 1993 – q q – [93]
 Słowacja[25] (1)
Tomáš Zmoray 26 lipca 1989 – 50 q – [94]
 Słowenia[3] (5)
Jernej Damjan 28 maja 1983 45 25 10[q] 41 37 7 [95]
Robert Hrgota 2 sierpnia 1988 – 22 q 7 [96]
Robert Kranjec 16 lipca 1981 – 11 15 7 [97]
Mitja Mežnar 30 czerwca 1988 – 31 47 7 [98]
Primož Peterka 28 lutego 1979 – – – – [99]
 Stany Zjednoczone[3] (2)
Nicholas Fairall 6 lipca 1989 – q q – [100]
Anders Johnson 23 kwietnia 1989 – 48 40 – [101]
 Szwajcaria[3] (2)
Simon Ammann 25 czerwca 1981 1 2 7[r] 3 8 – [102]
Andreas Küttel 22 kwietnia 1979 19 5 7[r] 6 1 – [103]
 Szwecja[25] (2)
Andreas Arén 28 listopada 1985 – 49 q – [104]
Johan Erikson 20 stycznia 1985 – 39 36 – [105]
 Ukraina[25] (3)
Wołodymyr Boszczuk 3 sierpnia 1982 q 35 13[s] 44 28 – [106]
Ołeksandr Łazarowycz 30 sierpnia 1984 q q 13[s] 38 49 – [107]
Witalij Szumbareć 14 lipca 1983 41 51 13[s] q 35 – [108]
 Włochy[3] (4)
Sebastian Colloredo 9 września 1987 43 q – 35 25 11 [109]
Alessio De Crignis 18 maja 1990 – – q 11 [110]
Roberto Dellasega 15 czerwca 1990 – – q 11 [111]
Andrea Morassi 30 sierpnia 1988 22 43 – q q 11 [112]
Reprezentacje kobiet
Zawodniczka Data urodzenia Miejsce na MŚ 2009 Źródło
 Austria[25] (2)
Daniela Iraschko 21 listopada 1983 4 [113]
Jacqueline Seifriedsberger 20 stycznia 1991 12 [114]
 Czechy[25] (4)
Natálie Dejmková 15 września 1996 – [115]
Michaela Doleželová 12 lipca 1994 27 [116]
Lucie Míková 21 września 1994 – [117]
Vladěna Pustková 11 lipca 1992 35 [118]
 Finlandia[25] (1)
Julia Kykkänen 17 kwietnia 1994 26 [119]
 Francja[25] (2)
Caroline Espiau 29 września 1992 33 [120]
Coline Mattel 3 listopada 1995 5 [121]
 Holandia[25] (2)
Lara Thomae 29 kwietnia 1993 31 [122]
Wendy Vuik 25 listopada 1988 23 [123]
 Japonia[25] (4)
Yūki Itō 10 maja 1994 17 [124]
Ayuka Takeda 23 stycznia 1990 21 [125]
Ayumi Watase 18 lipca 1984 10 [126]
Izumi Yamada 28 sierpnia 1978 25 [127]
 Kanada[25] (3)
Nata De Leeuw 2 lutego 1991 11 [128]
Atsuko Tanaka 25 stycznia 1992 – [129]
Katie Willis 1 maja 1991 19 [130]
 Niemcy[25] (4)
Ulrike Gräßler 17 maja 1987 2 [131]
Anna Häfele 26 czerwca 1989 8 [132]
Jenna Mohr 15 kwietnia 1987 15 [133]
Magdalena Schnurr 25 marca 1992 7 [134]
 Norwegia[25] (4)
Line Jahr 16 stycznia 1984 9 [135]
Maren Lundby 7 września 1994 22 [136]
Anette Sagen 10 stycznia 1985 3 [137]
Helena Olsson Smeby 2 listopada 1983 16 [138]
 Słowenia[25] (4)
Barbara Klinec 24 sierpnia 1994 34 [139]
Eva Logar 8 marca 1991 27 [140]
Manja Pograjc 20 stycznia 1994 24 [141]
Špela Rogelj 8 listopada 1994 30 [142]
 Stany Zjednoczone[25] (4)
Sarah Hendrickson 1 sierpnia 1994 29 [143]
Jessica Jerome 8 lutego 1987 6 [144]
Alissa Johnson 28 maja 1987 20 [145]
Lindsey Van 27 listopada 1984 1 [146]
 Szwajcaria[25] (1)
Bigna Windmüller 27 lutego 1991 14 [147]
 Włochy[25] (4)
Lisa Demetz 21 maja 1989 18 [148]
Evelyn Insam 10 lutego 1994 13 [149]
Elena Runggaldier 10 lipca 1990 32 [150]
Barbara Stuffer 7 września 1989 36 [151]

Legenda:

q – zawodnik nie zakwalifikował się do konkursu głównego;
DNS – zawodnik nie wystartował w konkursie głównym;
- – zawodnik nie został zgłoszony do kwalifikacji.

Upadki

[edytuj | edytuj kod]

W trakcie kwalifikacji i konkursów na mistrzostwach świata w Libercu odnotowano tylko jeden nieustany skok. Zdarzenie to miało miejsce w drugiej serii konkursu mężczyzn na skoczni normalnej, a skoczkiem, który nie wylądował był Thomas Morgenstern[15].

25 lutego, podczas drugiej serii jednego z treningów przed konkursem indywidualnym mężczyzn na skoczni HS134, tuż po lądowaniu upadł reprezentant Polski, Kamil Stoch, a w trzeciej turze skoku nie ustał reprezentant Szwajcarii, Simon Ammann, który ostatecznie został zwycięzcą tej serii[t][152].

W pozostałych startach nie odnotowano żadnego upadku[13][14][16][17][18].

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W tabeli podano rekordy skoczni obowiązujące przed rozpoczęciem mistrzostw świata.
  2. ↑ Krótszy skok od Jacobsena oddał tylko Noriaki Kasai, który lądował na 83 metrze.
  3. ↑ Maksymalna liczba punktów to 60.
  4. ↑ Skok z upadkiem.
  5. ↑ Druga seria została odwołana z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych.
  6. ↑ a b Podano wyniki punktowe po zsumowaniu noty za skok z pierwszej serii z notą z serii anulowanej.
  7. ↑ a b c Skład austriackiego zespołu w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007: Wolfgang Loitzl, Gregor Schlierenzauer, Andreas Kofler, Thomas Morgenstern.
  8. ↑ a b Skład czeskiego zespołu w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007: Roman Koudelka, Jan Matura, Antonín Hájek, Jakub Janda.
  9. ↑ a b Skład fińskiego zespołu w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007: Arttu Lappi, Matti Hautamäki, Harri Olli, Janne Ahonen.
  10. ↑ a b c d Skład japońskiego zespołu w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007: Shōhei Tochimoto, Takanobu Okabe, Daiki Itō, Noriaki Kasai.
  11. ↑ Skład kanadyjskiego zespołu w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007: Trevor Morrice, Graeme Gorham, Gregory Baxter, Stefan Read.
  12. ↑ a b c Skład kazachskiego zespołu w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007: Asan Tachtachunow, Iwan Karaułow, Nikołaj Karpienko, Radik Żaparow.
  13. ↑ a b Skład niemieckiego zespołu w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007: Stephan Hocke, Tobias Bogner, Jörg Ritzerfeld, Martin Schmitt.
  14. ↑ a b c d Skład norweskiego zespołu w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007: Tom Hilde, Anders Bardal, Anders Jacobsen, Roar Ljøkelsøy.
  15. ↑ a b Skład polskiego zespołu w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Robert Mateja, Adam Małysz.
  16. ↑ a b c d Skład rosyjskiego zespołu w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007: Dmitrij Ipatow, Ilja Roslakow, Dienis Korniłow, Dmitrij Wasiljew.
  17. ↑ Skład słoweńskiego zespołu w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007: Primož Pikl, Jernej Damjan, Rok Urbanc, Peter Žonta.
  18. ↑ a b Skład szwajcarskiego zespołu w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007: Simon Ammann, Michael Möllinger, Guido Landert, Andreas Küttel.
  19. ↑ a b c Skład ukraińskiego zespołu w konkursie drużynowym na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007: Wołodymyr Traczuk, Ołeksandr Łazarowycz, Witalij Szumbareć, Wołodymyr Boszczuk.
  20. ↑ W trakcie serii próbnych bierze się pod uwagę tylko odległość uzyskaną przez zawodnika. Nie przyznaje się not za styl.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Mistrzostwa Świata 2009. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2010-07-01]. (pol.).
  2. ↑ a b c d Paweł Guzik: Skoki Narciarskie: Mistrzostwa Świata w Libercu czas zacząć!. skijumping.pl, 17.02.2009. [dostęp 2010-07-13]. (pol.).
  3. ↑ a b c d e f g h i FIS Nordic World Ski Championships 2009 Ski Jumping - Normal Hill Individual: Start List Training. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-18]. (ang.).
  4. ↑ Andrzej Mysiak: Mistrzostwa Świata Liberec 2009 od jutra. skokinarciarskie.pl, 2009-02-17. [dostęp 2010-07-13]. (pol.).
  5. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2009 Ski Jumping Ladies - Start List Training. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  6. ↑ a b c d Anna Pietrzak: Skoki Narciarskie: Faworyci na MŚ w Libercu. Istnieją pewniacy?. skokinarciarskie.pl, 18.02.2009. [dostęp 2010-07-28]. (pol.).
  7. ↑ Wyniki CoC kobiet, z dnia 2009-02-13 w Notodden (HS 100), Norwegia. skijumping.pl. [dostęp 2010-07-28]. (pol.).
  8. ↑ Wyniki CoC kobiet, z dnia 2009-02-14 w Notodden (HS 100), Norwegia. skijumping.pl. [dostęp 2010-07-28]. (pol.).
  9. ↑ Anna Szczepankiewicz, Paweł Guzik: Skoki Narciarskie: PŚ w Oberstdorfie: Harri Olli wygrywa z rekordem skoczni!. skijumping.pl, 14.02.2009. [dostęp 2010-07-28]. (pol.).
  10. ↑ a b Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: PŚ w Oberstdorfie: Finowie triumfują, Rosjanie drudzy!. skijumping.pl, 15.02.2009. [dostęp 2010-07-28]. (pol.).
  11. ↑ Ještěd, Liberec. skisprungschanzen.com. [dostęp 2012-03-06]. (niem.).
  12. ↑ Ewa Ulińska: Liberec, Jested (opis skoczni). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2010-07-01]. (pol.).
  13. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2009 Ski Jumping Ladies - Normal Hill Individual Official Results. fis-ski.com. [dostęp 2011-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-04)]. (ang.).
  14. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2009 Ski Jumping - Normal Hill Individual Results Qualification. fis-ski.com. [dostęp 2011-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-06)]. (ang.).
  15. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2009 Ski Jumping - Normal Hill Individual Official Results. fis-ski.com. [dostęp 2011-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-04)]. (ang.).
  16. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2009 Ski Jumping - Large Hill Individual Results Qualification. fis-ski.com. [dostęp 2010-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-06)]. (ang.).
  17. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2009 Ski Jumping - Large Hill Individual Official Results. fis-ski.com. [dostęp 2011-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-04)]. (ang.).
  18. ↑ a b FIS Nordic World Ski Championships 2009 Ski Jumping - Large Hill Team Official Results. fis-ski.com. [dostęp 2011-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-04)]. (ang.).
  19. ↑ a b c d e Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - Lindsey Van pierwszą w historii mistrzynią świata!. skokinarciarskie.pl, 20 lutego 2009. [dostęp 2010-07-23]. (pol.).
  20. ↑ a b c d e f g h Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - MŚ: Wielkie emocje, złoty Loitzl, Stoch czwarty!. skokinarciarskie.pl, 21 lutego 2009. [dostęp 2010-07-26]. (pol.).
  21. ↑ a b c d e f g h i Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - MŚ: Andreas Kuettel mistrzem świata!. skokinarciarskie.pl, 27 lutego 2009. [dostęp 2010-07-28]. (pol.).
  22. ↑ a b c Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - MŚ: Austria najlepsza, Polska tuż za podium!. skokinarciarskie.pl, 28 lutego 2009. [dostęp 2010-07-28]. (pol.).
  23. ↑ František Bouc: Surprise snow for championships. praguepost.com, 26 lutego 2009. [dostęp 2016-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-30)]. (ang.).
  24. ↑ a b c Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - Polacy i Austriacy na Mistrzostwa Świata w Libercu. skokinarciarskie.pl, 13 lutego 2009. [dostęp 2010-07-18]. (pol.).
  25. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w FIS-Ski - event: Liberec 2009, Calendar. fis-ski.com. [dostęp 2010-07-18]. (ang.).
  26. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2007, Sapporo / JPN, Ski Jumping, Large Hill Individual, Results Qualification. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-25)]. (ang.).
  27. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2007, Sapporo / JPN, Ski Jumping, Large Hill Individual, Official Results. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-27)]. (ang.).
  28. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2007, Sapporo / JPN, Ski Jumping, Normal Hill Individual, Official Results. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-30)]. (ang.).
  29. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2007, Sapporo / JPN, Ski Jumping, Normal Hill Individual, Results Qualification. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-04)]. (ang.).
  30. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2007, Sapporo / JPN, Ski Jumping, Large Hill Team, Official Results. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-27)]. (ang.).
  31. ↑ FIS-Ski - biographie: EGGENHOFER Markus. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  32. ↑ FIS-Ski - biographie: KOCH Martin. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  33. ↑ FIS-Ski - biographie: LOITZL Wolfgang. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  34. ↑ FIS-Ski - biographie: MORGENSTERN Thomas. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  35. ↑ FIS-Ski - biographie: SCHLIERENZAUER Gregor. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  36. ↑ Белорусские спортсмены выступят в трех дисциплинах чемпионата мира по лыжным видам спорта. sportblr.com, 2009-02-17. [dostęp 2013-04-12]. (biał.).
  37. ↑ FIS-Ski - biographie: SOBOLEV Ivan. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  38. ↑ FIS-Ski - biographie: FARTUNOV Petar. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  39. ↑ FIS-Ski - biographie: ZOGRAFSKI Vladimir. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  40. ↑ FIS-Ski - biographie: CIKL Martin. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  41. ↑ FIS-Ski - biographie: HLAVA Lukas. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  42. ↑ FIS-Ski - biographie: JANDA Jakub. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  43. ↑ FIS-Ski - biographie: KOUDELKA Roman. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  44. ↑ FIS-Ski - biographie: KOZISEK Cestimir. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  45. ↑ FIS-Ski - biographie: VACULIK Ondrej. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  46. ↑ FIS-Ski - biographie: PAERN Illimar. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  47. ↑ Tuija Hankkila: Skoki Narciarskie: Finowie ogłosili skład na Liberec. skijumping.pl, 16 lutego 2009. [dostęp 2010-07-20]. (pol.).
  48. ↑ FIS-Ski - biographie: HAUTAMAEKI Matti. fis-ski.com. [dostęp 2012-02-20]. (ang.).
  49. ↑ FIS-Ski - biographie: KEITURI Kalle. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  50. ↑ FIS-Ski - biographie: LARINTO Ville. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  51. ↑ FIS-Ski - biographie: OLLI Harri. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  52. ↑ FIS-Ski - biographie: RUUSKANEN Juha-Matti. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  53. ↑ FIS-Ski - biographie: CHEDAL Emmanuel. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  54. ↑ FIS-Ski - biographie: DESCOMBES SEVOIE Vincent. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  55. ↑ FIS-Ski - biographie: LAZZARONI David. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  56. ↑ FIS-Ski - biographie: MABBOUX Alexandre. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  57. ↑ FIS-Ski - biographie: MAYER Nicolas. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  58. ↑ FIS-Ski - biographie: ITO Daiki. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  59. ↑ FIS-Ski - biographie: KASAI Noriaki. fis-ski.com. [dostęp 2012-02-20]. (ang.).
  60. ↑ FIS-Ski - biographie: OKABE Takanobu. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  61. ↑ FIS-Ski - biographie: TOCHIMOTO Shohei. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  62. ↑ FIS-Ski - biographie: YUMOTO Fumihisa. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  63. ↑ FIS-Ski - biographie: BOYD-CLOWES Mackenzie. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  64. ↑ FIS-Ski - biographie: READ Stefan. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  65. ↑ FIS-Ski - biographie: KARAULOV Ivan. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  66. ↑ FIS-Ski - biographie: KARPENKO Anatoliy. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  67. ↑ FIS-Ski - biographie: KARPENKO Nikolaz. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  68. ↑ FIS-Ski - biographie: KOROLEV Alexey. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  69. ↑ FIS-Ski - biographie: ZHAPAROV Radik. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  70. ↑ Tomasz Medyński: Skoki Narciarskie: Znamy skład ekip niemieckich na Liberec. skijumping.pl, 17 lutego 2009. [dostęp 2010-07-20]. (pol.).
  71. ↑ FIS-Ski - biographie: HOCKE Stephan. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  72. ↑ FIS-Ski - biographie: NEUMAYER Michael. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  73. ↑ FIS-Ski - biographie: SCHMITT Martin. fis-ski.com. [dostęp 2012-02-21]. (ang.).
  74. ↑ FIS-Ski - biographie: SCHOFT Felix. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  75. ↑ FIS-Ski - biographie: UHRMANN Michael. fis-ski.com. [dostęp 2012-02-21]. (ang.).
  76. ↑ FIS-Ski - biographie: BARDAL Anders. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  77. ↑ FIS-Ski - biographie: EVENSEN Johan Remen. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  78. ↑ FIS-Ski - biographie: HILDE Tom. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  79. ↑ FIS-Ski - biographie: JACOBSEN Anders. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  80. ↑ FIS-Ski - biographie: LJOEKELSOEY Roar. fis-ski.com. [dostęp 2012-02-21]. (ang.).
  81. ↑ FIS-Ski - biographie: HULA Stefan. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  82. ↑ FIS-Ski - biographie: KOT Maciej. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  83. ↑ FIS-Ski - biographie: MALYSZ Adam. fis-ski.com. [dostęp 2012-02-21]. (ang.).
  84. ↑ FIS-Ski - biographie: RUTKOWSKI Lukasz. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  85. ↑ FIS-Ski - biographie: STOCH Kamil. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  86. ↑ FIS-Ski - biographie: SLIZ Rafal. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  87. ↑ FIS-Ski - biographie: IPATOV Dimitry. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  88. ↑ FIS-Ski - biographie: KARELIN Pavel. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  89. ↑ FIS-Ski - biographie: KORNILOV Denis. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  90. ↑ FIS-Ski - biographie: ROSLIAKOV Ilja. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  91. ↑ FIS-Ski - biographie: VASSILIEV Dimitry. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  92. ↑ FIS-Ski - biographie: KOZMA Szilveszter. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  93. ↑ FIS-Ski - biographie: TUDOR Remus. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  94. ↑ FIS-Ski - biographie: ZMORAY Tomas. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  95. ↑ FIS-Ski - biographie: DAMJAN Jernej. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  96. ↑ FIS-Ski - biographie: HRGOTA Robert. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  97. ↑ FIS-Ski - biographie: KRANJEC Robert. fis-ski.com. [dostęp 2012-02-21]. (ang.).
  98. ↑ FIS-Ski - biographie: MEZNAR Mitja. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  99. ↑ FIS-Ski - biographie: PETERKA Primoz. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  100. ↑ FIS-Ski - biographie: FAIRALL Nicholas. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  101. ↑ FIS-Ski - biographie: JOHNSON Anders. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  102. ↑ FIS-Ski - biographie: AMMANN Simon. fis-ski.com. [dostęp 2012-02-21]. (ang.).
  103. ↑ FIS-Ski - biographie: KUETTEL Andreas. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  104. ↑ FIS-Ski - biographie: AREN Andreas. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  105. ↑ FIS-Ski - biographie: ERIKSON Johan. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  106. ↑ FIS-Ski - biographie: BOSHCHUK Volodymyr. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  107. ↑ FIS-Ski - biographie: LAZAROVYCH Oleksandr. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  108. ↑ FIS-Ski - biographie: SHUMBARETS Vitaliy. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  109. ↑ FIS-Ski - biographie: COLLOREDO Sebastian. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  110. ↑ FIS-Ski - biographie: DE CRIGNIS Alessio. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  111. ↑ FIS-Ski - biographie: DELLASEGA Roberto. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  112. ↑ FIS-Ski - biographie: MORASSI Andrea. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  113. ↑ FIS-Ski - biographie: IRASCHKO Daniela. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  114. ↑ FIS-Ski - biographie: SEIFRIEDSBERGER Jacqueline. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  115. ↑ FIS-Ski - biographie: DEJMKOVA Natalie. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  116. ↑ FIS-Ski - biographie: DOLEZELOVA Michaela. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  117. ↑ FIS-Ski - biographie: MIKOVA Lucie. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  118. ↑ FIS-Ski - biographie: PUSTKOVA Vladena. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  119. ↑ FIS-Ski - biographie: KYKKAENEN Julia. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  120. ↑ FIS-Ski - biographie: ESPIAU Caroline. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  121. ↑ FIS-Ski - biographie: MATTEL Coline. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  122. ↑ FIS-Ski - biographie: THOMAE Lara. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  123. ↑ FIS-Ski - biographie: VUIK Wendy. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  124. ↑ FIS-Ski - biographie: ITO Yuki. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  125. ↑ FIS-Ski - biographie: TAKEDA Ayuka. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  126. ↑ FIS-Ski - biographie: WATASE Ayumi. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  127. ↑ FIS-Ski - biographie: YAMADA Izumi. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  128. ↑ FIS-Ski - biographie: DE LEEUW Nata. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  129. ↑ FIS-Ski - biographie: TANAKA Atsuko. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  130. ↑ FIS-Ski - biographie: WILLIS Katie. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  131. ↑ FIS-Ski - biographie: GRAESSLER Ulrike. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  132. ↑ FIS-Ski - biographie: HAEFELE Anna. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  133. ↑ FIS-Ski - biographie: MOHR Jenna. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  134. ↑ FIS-Ski - biographie: SCHNURR Magdalena. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  135. ↑ FIS-Ski - biographie: JAHR Line. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  136. ↑ FIS-Ski - biographie: LUNDBY Maren. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  137. ↑ FIS-Ski - biographie: SAGEN Anette. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  138. ↑ FIS-Ski - biographie: SMEBY Helena Olsson. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  139. ↑ FIS-Ski - biographie: KLINEC Barbara. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  140. ↑ FIS-Ski - biographie: LOGAR Eva. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  141. ↑ FIS-Ski - biographie: POGRAJC Manja. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  142. ↑ FIS-Ski - biographie: ROGELJ Spela. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  143. ↑ FIS-Ski - biographie: HENDRICKSON Sarah. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  144. ↑ FIS-Ski - biographie: JEROME Jessica. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  145. ↑ FIS-Ski - biographie: JOHNSON Alissa. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  146. ↑ FIS-Ski - biographie: VAN Lindsey. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  147. ↑ FIS-Ski - biographie: WINDMUELLER Bigna. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  148. ↑ FIS-Ski - biographie: DEMETZ Lisa. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  149. ↑ FIS-Ski - biographie: INSAM Evelyn. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  150. ↑ FIS-Ski - biographie: RUNGGALDIER Elena. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  151. ↑ FIS-Ski - biographie: STUFFER Barbara. fis-ski.com. [dostęp 2012-03-09]. (ang.).
  152. ↑ Marcin Hetnał: Skoki Narciarskie: Wasilliew, Schlierenzauer oraz Ammann najdalej na treningach, upadek Stocha. skijumping.pl, 25 lutego 2009. [dostęp 2010-07-21]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Skoki_narciarskie_na_Mistrzostwach_Świata_w_Narciarstwie_Klasycznym_2009&oldid=75003193”